පරිගණකයෙන් නිර්මාණය කෙරුණු නූතන මානවයා ගේ හා නියෑන්ඩර්තාල් මානවයා ගේ පොදු පූර්වජයා

ධනේෂ් විසුම්පෙරුම

විදුසර, 30.12.2015, පි. 5 (Vidusara)

http://www.vidusara.com/2015/12/30/viduindex.htm




මානව පරිණාමය යනු සත්ත්ව පරිණාමයේ එක්‌ අසිරිමත් කතාවකි. අද පොළොව මත වෙසෙන බුද්ධිමත් ම ජීවියා ලෙස සැලකෙන මිනිසුන් ඒ තත්ත්වය දක්‌වා කාලය සමග ක්‍රමයෙන් වෙනස්‌ වූ ආකාරය මේ කතාවෙන් දැක්‌වේ. ඒ කතාවේ අතීතයේ අපට පෙර ජීවත් වූ අපේ පූර්වජයන් පිළිබඳව කරුණු අනාවරණය වන්නේ ෆොසිල සාධක ආශ්‍රයෙනි. එහෙත් අප සතු ෆොසිල සාධක පිළිබඳ දැනුම සම්පූර්ණ එකක්‌ නො වේ. තවමත් මානව පරිණාමය කතාවේ හිස්‌තැන් සම්පූර්ණ කිරීම සඳහා යොදාගත හැකි ෆොසිල සාධක හමු වේ.

නියෑන්ඩර්තාල් මානවයා (Homo neanderthalensis) හා නූතන මානවයා (Homo sapiens) යන විශේෂ දෙකට පොදු වූ පූර්වජයකු සිටි බව අප දන්නා කරුණකි. මේ වන විට ඇති දත්තවලට අනුව අදින් වසර 781,000ත් 126,000ක්‌ පමණ අතීතයේ පැවැති මධ්‍ය ප්ලයිස්‌ටොසීන (Middle Pleistocene) සමයේ දී ඒ පොදු පූර්වජයා ගෙන් මේ මානව විශේෂ දෙක වෙන් වූ බව සැලකේ. එහෙත් මේ කාලයට අයත් ෆොසිල සාධක බෙහෙවින් අඩු බැවින්, මේ පොදු පූර්වජ මානවයා කෙබඳු වූයේ ද යන්න මෙතෙක්‌ අනාවරණය නො වූ කරුණක්‌ විය.

මේ පොදු පූර්වජයා පිළිබඳව සිදු කරන ලද අපූරු පර්යේෂණයක්‌ පිළිබඳව පසුගිය දිනක වාර්තා විය. ඒ උක්‌ත මානව විශේෂ දෙකේ ලක්‌ෂණ යොදාගනිමින්, ඔවුන් ගේ පොදු පූර්වජයා ගේ ත්‍රිමාන අතථ්‍ය (virtual) හිස්‌කබලක්‌ නිර්මාණය කිරීමට කේම්බ්‍රිඡ් විශ්වවිද්‍යාලයයේ පර්යේෂකයන් පිරිසක්‌ සමත් ව තිබූ පුවතයි.

පොදු පූර්වජයා නිර්මාණය

මේ අපූරු කටයුත්ත සඳහා වසර මිලියක දෙකක පමණ කාලයක්‌ පුරා පැතිර ගිය මානව ෆොසිල හිස්‌කබල් විශාල ප්‍රමාණයක්‌ මේ පර්යේෂකයන් විසින් අධ්‍යයනය කරන ලදි. එයට Homo erectus, නියෑන්ඩර්තාල් මානව මෙන්ම Homo sapiens ෆොසිල ද ඇතුළත් වේ. මේ ෆොසිල හිස්‌කබල්වල මතුපිට ඇති ඉම් සලකුණු (landmarks) 797ක්‌ හඳුනාගන්නා ලද අතර, ඒවායේ ඇති වී තිබෙන වෙනස්‌කම් හරහා කිසියම් පරිණාමීය රාමුවක්‌ ගොඩනගාගැනීමට ඔවුනට හැකියාව ලැබිණි. මේ වෙනස්‌කම් මත, හිස්‌කබල් ව්‍යqහයේ පරිණාමය පිළිබඳව කිසියම් කාලරාමුවක්‌ ගොඩනගාගැනිණි. එසේ ම නූතන මානවයා ගේ පරිලෝකනය කරන ලද හිස්‌කබලක්‌ ද සමග සමපාත කරන ලදි. මෙමගින් අතීතයේ විසූ පොදු පූර්වජයා ගේ හිස්‌කබල නිර්මාණය කරා යා හැකි ක්‍රමවේදයක්‌ නිර්මාණය කිරීමට මේ පර්යේෂකයන් පිරිස සමත් ව තිබේ.

මේ අනුව අදින් වසර 100,000ත් 800,000ත් අතර කාලයකට ඉහත දී පැවැති මධ්‍ය ප්ලයිස්‌ටොසීන යුගයේ දී ජීවත් වූ, නියෑන්ඩර්තාල් හා නූතන මානව යන විශේෂ දෙකේ පූර්වජයා තුළ මේ ලක්‌ෂණ නිරූපණය වූ ආකාරය දැක්‌වීමට හැකියාව ලැබී ඇත.

මානව පරිණාමයේ මේ බෙදීම සිදු වූයේ යෑයි අනුමාන කරනු ලබන කාලවකවානු තුනකට අදාළ වන හිස්‌කබල් තුනක්‌ පරිගණක ආශ්‍රයෙන් නිර්මාණය කිරීමට පර්යේෂකයන් පියවර ගෙන තිබේ. මේ දක්‌වා හමු වී ඇති ප්ලයිස්‌ටොසීන යුගයට අයත් මානව ෆොසිල ස්‌වල්පයක්‌ හා මේ ඩිජිටල් හිස්‌කබල් සංසන්දනය කිරීමට මේ පර්යේෂකයෝ ඉන්පසුව පියවර ගත් හ. ඉන් නූතන මිනිසා ගේ හා නියෑන්ඩර්තාල් මානවයා ගේ පොදු පූර්වජයා ගේ හිස්‌කබල කෙබඳු වන්නට ඇත් ද යන්න හා මේ වෙන් වීම සිදු වූයේ කවර දා ද යන්න තවදුරටත් නිශ්චිත වශයෙන් අවබෝධ කරගැනීමට ඔවුනට හැකියාව ලැබී ඇත.



මේ අනුව උක්‌ත විශේෂ දෙකට පොදු වූ පූර්වජයා ගෙන් බෙදී ගොස්‌ මේ මානව විශේෂ දෙක ඇති වී තිබෙන්නේ අදින් වසර 700,000කට පමණ පෙර කාලයක දී බව පර්යේෂකයන් පෙන්වා දී ඇත. 1 රූපයේ දෙවැනි පේළියේ දැක්‌වෙන්නේ පරිගණක ආශ්‍රිතව ඔවුන් නිර්මාණය කළ හිස්‌කබල ය. කෙසේ වෙතත්, මීට පෙර සිදු කර ඇති DNA ආශ්‍රිත පර්යේෂණවලින් පෙන්වා දී ඇති පරිදි මේ බෙදීම සිදු ව ඇත්තේ අදින් වසර 400,000කට පමණ ඉහත කාලයක " ය.

පොදු පූර්ජවයා ගේ ලක්‌ෂණ

මේ කල්පිත පොදු පූර්වජයා ගේ හිස්‌කබලේ නූතන මානවයා ගේ මෙන්ම නියෑන්ඩර්තාල් මානවයා ගේ ද ලක්‌ෂණ දැකිය හැකි ය. නිදසුනක්‌ ලෙස ගත හොත්, නියෑන්ඩර්තාල් මානවයා ගේ දැකිය හැකි දිගැටි ස්‌වභාවයක්‌ ගත් හිස්‌කබලට හේතු වූ හිස්‌කබල පිටුපස ඇති කැපී පෙනෙන නෙරුමක මුල් අවස්‌ථාවක්‌ වන වර්ධනයක්‌ මෙහි දැකිය හැකි ය. මේ දිගැටි ස්‌වභාවය නිසා නියෑන්ඩර්තාල් මානවයන් ගේ අපර කපාල නෙරුම (occipital bun) ලෙස හඳුන්වන ලක්‌ෂණය විය.

අනෙක්‌ අතට මේ කල්පිත පොදු පූර්වජයා ගේ කම්මුල් අස්‌ථිවල දැකිය හැක්‌කේ නූතන මානවයා ගේ ඇති මටසිලුටු ලක්‌ෂණ සහිත මුහුණට හේතු වූ ස්‌වභාවයේ ලක්‌ෂණ ය. නියෑන්ඩර්තාල් මානවයන් ගේ මේ ප්‍රදේශයේ ඇත්තේ වැඩි ඝනකමකින් යුක්‌ත වූ අස්‌ථි වන අතර මේ නිසා ඔවුන් ගේ මුහුණ වඩා ඉලිප්පුණු හා නෙරා සිටි ස්‌වභාවයක්‌ ගත්තේ ය.

හිස්‌කබලේ ඇහි බැමට ඉහළින් පිහිටා තිබූ අස්‌ථිමය වැටියේ මහත හා ඝනකම ස්‌වභාවය පොදුවේ සියලු ආදි මානවයන් අතර දැකිය හැකි ය. එය මුල් Homo ගණයේ මානවයන් ගේ හා නියෑන්ඩර්තාල් මානවයන් ගේ ද පැහැදිලිව පෙනේ. මේ කැපී පෙනෙන ගැටියක්‌ බඳු ස්‌වභාවය මේ කල්පිත පොදු පූර්වජයා ගේ ද හමු වේ. කෙසේ වෙතත් Homo sapiens මානවයන් ගේ මේ ලක්‌ෂණය දැකිය නොහැකි ය.

මේ අනුව මේ පොදු පූර්වජයා වඩාත් සමාන වන්නේ අතීතයේ සිටි නියෑන්ඩර්තාල් මානවයන්ට වන අතර, ගත වී ඇති කාලයත් සමඟ එය පුදුමයට කරුණක්‌ නො වන බව පර්යේෂකයන් ගේ මතයයි. ගත වී ඇති කාලයත් සමඟ නූතන මිනිසා ගේ අද දැකිය හැකි සියලු අංග වර්ධනය වී ඇත. විශේෂයෙන් අප්‍රිකාවේ විසූ සුළු ජන කොටසක ගේ සිට අද ලෝකය පුරා වාසය කරන බිලියන හතක්‌ පමණ වූ මිනිසුන් දක්‌වා වූ ඉතිහාසයක්‌ ඇති Homo sapiens නූතන මානවයන් ගේ පරිණාමීය ඉතිහාසයේ එවැන්නක්‌ සිදු විය හැකි ය.

මේ පොදු පූර්වජයා බිහි වන්නට ඇත්තේ ද අප්‍රිකාවේ බව මේ පර්යේෂකයන් ගේ අදහස වන අතර, ඔවුන් යුරේසියාවේ සැලකිය යුතු ප්‍රදේශයක්‌ පුරා ජීවත් ව සිටි බව ද සැලකේ. එමෙන් ම මේ පොදු පූර්වජයන් Homo heidelbergensis ලෙස හඳුන්වනු ලැබූ විශේෂයේ එක්‌ ගහනයක්‌ විය හැකි බවට මීට පෙර ඉදිරිපත් කර ඇති අදහස ද විය හැක්‌කක්‌ බව මේ පර්යේෂකයන් ගේ අදහසයි. Homo heidelbergensis මානවයෝ අදින් වසර 800,000ත් 1,300,000 පමණ කාලයකට පෙර බිහි වූ අතර අප්‍රිකාව, යුරෝපය හා බටහිර ආසියාව යන ප්‍රදේශවල ජීවත් වූ හ. ඔවුන් අදින් වසර 200,000ත් අතර කාලයකට පෙර වඳ ව ගිය බව සැලකේ.

නව ක්‍රමවේදයේ වැදගත්කම හා සීමා

මේ ආකාරයෙන් පරිගණක ආශ්‍රිත ව අතථ්‍ය ෆොසිල නිර්මාණය කිරීමේ තාක්‌ෂණය කිසියම් තාක්‌ෂණික ක්‍රමවේදයක්‌ ලෙස වැදගත් ය. විශේෂයෙන් පරිණාමීය ගැටලුවක්‌ විසඳාගැනීම සඳහා ෆොසිල සාධක නොමැති අවස්‌ථාවල දී කල්පිතයක්‌ පරීක්‌ෂා කිරීම සඳහා මේ තාක්‌ෂණය යොදාගැනීමට හැකියාව තිබේ. ඕනෑ ම සත්ත්ව කණ්‌ඩායමක්‌ සඳහා මෙය යොදාගත හැකි වීම මෙහි ඇති වැදගත් කරුණකි.

කෙසේ වෙතත් මේ අධ්‍යයනයේ ඇති සීමා කිහිපයක්‌ පිළිබඳව ද සඳහන් කළ යුතු වේ. ඉන් පළමුවැන්න වන්නේ මෙසේ පරිගණක ආශ්‍රිතව නිර්මාණය කරනු ලබන හිස්‌කබල හෝ අස්‌ථි නිවැරැදි ම සත්‍යය නො පෙන්විය හැකි බව ය. තවත් වැදගත් කරුණක්‌ වන්නේ මේ හිස්‌කබල හෝ වෙනත් අස්‌ථි කොටස්‌ අතථ්‍ය ලෙස නිර්මාණය කිරීම සඳහා යොදාගන්නා ෆොසිල සාධකවල සම්පූර්ණ බව මත අදාළ නිර්මාණයේ ස්‌වභාවය ද තීරණය වන බව ය. නිදසුනක්‌ ලෙස ගත හොත්, නියෑන්ඩර්තාල් හා හෝමෝ සේපියන් මානවයන් අතර අන්තරාභිජනනයක්‌ සිදු වී ඇති බැවින්, මේ හිස්‌කබල් යොදාගැනීමේ දී එසේ නො වූ ඒවා භාවිත වූයේ ද යන්න එක්‌ වැදගත් කරුණකි.

කෙසේ වෙතත් මෙහි දී නවීන තාක්‌ෂණය යොදාගනිමින් පොදු පූර්වජයකු ගේ ස්‌වභාවය තේරුම්ගැනීමට යම් හැකියාවක්‌ ලැබී ඇත. එය නව්‍ය තාක්‌ෂණික උපක්‍රමයකි. ෆොසිල වාර්තාවේ ඇති අඩුපාඩු වළක්‌වාගැනීම සඳහා මේ නිසා කිසියම් සහායත් ලැබී තිබේ. අනාගතයේ සිදු කරන පර්යේෂණ මගින් සැබෑ ෆොසිල සොයාගැනීමට හැකි වුව හොත් මේ තාක්‌ෂණයේ නිවැරැදි බව කෙතරම් ද යන්න වටහාගත හැකි ය.

මේ අධ්‍යයනය පිළිබඳ වාර්තාව පළ වී ඇත්තේ Journal of Human Evolution සඟරාවේ ය.

http://www.vidusara.com/2015/12/30/viduindex.htm