සුදීප පූර්ණජිත් - ඔහු රුදුරු ත්‍රස්තවාදයට බිලිවූ තවත් එක් ජීවිතයක් පමණක් නොවේ ...

මාස කිහිපයකට පෙර දිනයක හිතවතකුගේ ඥාති පරපුරේ තොරතුරැ සොයමින් පානදුරේ මිණුවන්පිටිය සුසානභූමියේ ඇවිදයමින් සිටියදී අහම්බෙන් මෙන් දක්නට ලැබුණු මේ සුසාන පුවරුව අද මට මතකයට ආවේ එහි හිමිකරු අපෙන් වෙන්වූ සිදුවීමට අදට වසර 17ක් සම්පූර්ණ වූ බැවිනි.
 

අදින් වසර 17කට පමණ පෙර 1996 ජුලි මාසයේ 24 දින දෙහිවලදී දුම්රියේ පුපුරා ගිය බෝම්බයට අදට වසර දහහතක් සම්පූර්ණ විය. එය දහස් ගණනක් මිනිස් ජීවිත බිලිගත්, අපේ රට වෙළාගෙන තිබූ රුදුරු ත්‍රස්තවාදයේ තවත් එක් බෝම්බයක් විය.

මේ බෝම්බයෙන් අපට අහිමි කළ, මා දුටු සුසානයේ හිමිකරු වූයේ අපේ කාලයේ සොඳුරු කලාකරුවකු වූ සුදීප පූර්ණජිත්ය.

මම කිසිදිනක ඔහු දැන හැඳින නොසිටියෙමි. එහෙත් පුවත්පත් හරහා ඔහුගේ අපූරු නිර්මාණ රසවිඳින්නට මට අවස්ථාව ලැබිණි.

පුවත්පත් සැරසූ ඔහුගේ ඇතැම් නිර්මාණ මෙන්ම ඔහුගේ ශෛලියද මට අද පවා සිහියට නගාගත හැකිය. ඔහුගේ සුසානයේද ඒ ශෛලියේ සඳහනක් ඇති බවක් මට හැඟේ.

වසර ගණනාවක් තිස්සේ පාසි බැඳී ගොස් අවපැහැ ගැන්වී තිබුණු සුසාන පුවරුව මත ලියා තිබූ දේ කියවා ගත්තේ මා ගත් ඡායාරූපවලිනි. එහෙත් සුසානය මත ඔහුගේ සේයාරුව තවමත් පැහැදිලිව පෙනෙන්නට තිබිණි.

ඔහු පිළිබඳව තවත් කිසිවක් මම සඳහන් නොකරමි. ඒ වෙනුවට අදාළ සුසාන පුවරුවේ මෙසේ සඳහන් විය.




සුදීප පූර්ණජිත්

හමුවට ආවේ
1966.07.22
සමුගෙන ගියේ
1996.07.24
------------
දිගු ගමන් ගම
අඩක් නිම කල
සිහිනයක් මෙනි
ඔබේ පියවර
සිතුවමකි ඔබ
අඩක් නිමවුණ
වර්ණ බොඳ කොට
කඳුළු වගුරන
-------------
ජීවිතයේ
අරුණ යාමයේ සිටම
ජන සන්නිවේදන මාධ්‍යයෙන්
චිත්‍ර කලාවෙන්
විචිත්‍ර කරණ ශිල්පයෙන්
මුද්දර නිර්මාණ කරණයෙන්
දෙස් විදෙස් සම්මාන ලබමින්
නව යොවුන් වසන්තයේදීම
අප්‍රමාණ ප්‍රතිභාවක
ස්වර්ණාලෝකය විහි දූ
සුදීප පූර්ණජිත්
විකසිත පහන් සිළුව
රුදුරු ත්‍රස්තවාදයක
චන්ඩ මාරුතයෙන්
සදහටම නිවී ගියෙද
ඔහුගේ මතක සුවඳ
මෙහි නිදන් වූයේ ය.