පැමිණ ගිය නුඹට

මේ නිහඬ රා්‍රියේ
කලකින් ඔබ පැමිණි වග
ඒ සිහින් සරයෙන්
මා සවනට ඇසුණා

පිළිගැනුමට ගිය මට

ඔ‌බෙ සුවඳ දැනුණා
ඔය නෙතින් ගලාගිය
කඳුළක සිසිලස
මා සුරතට දැනුණා

එනමුත් ඇයි නුඹ
ආ සැනින් මා දමා
නික්මුණේ ‌නොකියාම
සුවඳ පමණක් තබා

වාසනා නැතිද තව
මා හා රැදෙන්නට.
ජීවය පුබුදන්නට..
ජීවිතය දෙන්නට...
.
.
.
"වර්ෂා"...,
ඔබෙනි මේ විමසුම

ධනේෂ් විසුම්පෙරුම

2020.03.10